In de Zusterstraat plaatste Fabian Luyten het beeld Paviljoen 1 vóór het museum als reactie op het concept BYzonder ALLEdaags ... VERplaatsingen. Het beeld vergelijkt de schaalverhouding van een schilderij, sculptuur en paviljoen: het is te groot als sculptuur, te klein als degelijk paviljoen. Rond een glanzend zwart vlak is een driehoeksconstructie gebouwd. Het glanzende vlak is naar de gevel van het museum gericht, zodat er een nieuw soort binnenruimte ontstaat en passanten zich in een fractie van tijd in het museum gespiegeld zien. De passant kan ook het parcours in het paviljoen nemen. Naarmate hij de scherpste zijde van de driehoek nadert, ziet hij zichzelf scherper en scherper. Aan deze hoek is een smalle doorgang maar de achterzijde. Vanaf nu kan de ruimtelijke notie beginnen over een voorkant of achterkant, een buitenkant of binnenkant.
​
